Koudekerke augustus 2015
Bed & Breakfast De Tuinkamer
Maandag 10 augustus
We gaan voor een mini-vakantie naar Koudekerke op Walcheren, Zeeland. We kiezen voor het openbaar vervoer, dat wil zeggen:
we stallen onze fietsen op het station en gaan met de trein.
Onderweg stappen we twee keer over. In Tilburg gaan we richting Breda / Roosendaal. En in Roosendaal gaan we richting Vlissingen.
In Middelburg stappen we uit, want Koudekerke ligt ongeveer vijf kilometer van Middelburg af.
Rond het middaguur bereiken we Middelburg. We kopen een broodje in het centrum en drinken koffie op een terrasje. Daarna gaan we op zoek naar de VVV.
We krijgen er een stadsplattegrond en kopen er een stadswandeling. Middelburg heeft verschillende stadswandelingen, wij gaan voor “CACAO, SUIKER EN SLAVEN.” Doordat het in Middelburg kermis is, moeten we even kijken waar we de wandeling oppikken. We leren nog over onze geschiedenis. Wij hadden geen idee van de rol die de Zeeuwen in de slavenhandel gespeeld hebben met de zogenoemde “Driehoekshandel”. Ijzer, drank, wapens en textiel werden naar Afrika vervoerd. Daarmee werden van Afrikaanse stamhoofden en handelaren slaven gekocht, die vervolgens vervoerd werden naar de koloniën. Van daaruit werden weer producten van de plantages zoals suiker, cacao en katoen meegenomen naar de Republiek.
We komen langs heel wat pakhuizen, scheepswerven, woonhuizen en bedrijfskantoren. Het zijn plaatsen die te maken hebben met het Middelburgse handelsverleden. In het bijzonder met de slavenhandel en met producten uit de West als cacao en suiker. Sinds 2005 herinnert een monument op de Balans aan deze zwarte bladzijde in het Middelburgse historieboek. We komen er met de stadswandeling langs.
Aan het einde van de middag hebben we de ronde gelopen. We nemen nog een drankje op een terras en vragen in welke richting Koudekerke ligt.
Het blijkt maar vier kilometer verderop te zijn. We besluiten er naar toe te lopen. We kiezen de route volgens de fietsknooppunten. Dan lopen we niet
steeds langs de doorgaande weg.
In Koudekerke gaan we op zoek naar Bed & Breakfast “De tuinkamer” die we geboekt hebben. Hij ligt aan de rand van het dorp. Het is een verbouwde garage, heeft een eigen badkamer en is van alle gemakken voorzien.
Er staan ook twee fietsen klaar om de omgeving mee te verkennen. Daar maken wij graag gebruik van. Dus nadat we onze spullen geïnstalleerd hebben, fietsen wij opgefrist naar Vlissingen.
Daar eten we aan de boulevard bij Grand Café Raymondo. We zitten met een vispotje en een pan mosselen aan zee. Geweldig.
Dinsdag 11 augustus
We starten met een uitgebreid ontbijt in de tuin. Als specialiteit uit de streek krijgen we er ieder een Zeeuwse bolus bij, een kaneelbroodje.
Als verrassing staat er een grote bos bloemen op tafel, met een felicitatie erbij. Die staat er in opdracht van Bert. Het is wel speciaal om zo je verjaardag te vieren.
Vandaag fietsen we via de knooppunten naar Veere. Voordat we Middelburg uit zijn, komen we langs park Utropia, een papagaaienpark.
We besluiten er even een kijkje te nemen. Er zitten veel verschillende soorten. Sommige zijn tam en zitten buiten hun kooi. De meeste zitten in volières. Sommige vogels vliegen los rond. Bij alle soorten staat duidelijke informatie waar ze zoal voorkomen en wat ze eten. We zien ook vogels die hun veren plukken. Het blijken dieren te zijn, die afkomstig zijn van particulieren. Als de vogels veel stress hebben gehad of veel alleen gezeten hebben, gaan ze hun veren uittrekken. Ze schieten door in hun poetsgedrag. Het is een gewoonte geworden, die heel moeilijk af te leren is. Zelfs nu ze tussen soortgenoten zitten en veel aandacht krijgen. Dit herkennen we van onze Chico. Soms denken we dat het goed gaat en dan is hij weer helemaal kaal.
Even verder is een volière waar we zelf naar binnen kunnen. We hebben bekertjes drinken bij ons voor de vogels. Ze komen het graag bij ons opdrinken.
Het zal ook wel meespelen dat het nog vrij vroeg is. Ze hebben nog niet veel bezoekers gehad vandaag, laat staan drinken.
Er is ook een volière met grijze roodstaarten. We hadden ze al horen fluiten. Wanneer ze vol in de veren zitten, zijn ze een stuk groter en breder dan onze Chico. Het is een mooi park en een bezoek meer dan waard. Op naar Veere.
Veere is een mooi stadje met een rijk verleden. In het seizoen is er op iedere dinsdag een historische markt. Je vindt er nostalgische huishoudelijke artikelen, antiek, sieraden, fossielen en stenen, houten speelgoed en ouderwets snoepgoed. Natuurlijk zijn er ook streekproducten zoals brood, vis en de Zeeuwse babbelaars. Ook zijn er oude ambachten zoals een mandenvlechter en een palingroker en we zien veel mensen in klederdracht.
Na Veere fietsen we verder naar Domburg, ook al zo’n toeristische plaats. We kopen er een zomerhemdje en als we overvallen worden door een regenbui, zoeken we een terras op. Later fietsen we terug naar Middelburg. We besluiten in het centrum meteen te eten. Na nog een rondje over de kermis geslenterd te hebben, gaan we terug naar onze Bed & Breakfast.
Woensdag 12 augustus
Vandaag starten we onze fietsroute over de schelpenpaden door de duinen. We komen langs diverse bunkers als we richting Vlissingen fietsen.
In Vlissingen bekijken we de stad en fietsen we verder langs de kust. We hebben forse tegenwind. Onderweg drinken we koffie bij “De Punt”. Dit dijkpaviljoen ligt aan zee vlakbij de havens van Vlissingen. We gaan steeds verder langs de kust en het lijkt wel steeds harder te gaan waaien. Onderweg stappen we af om schelpen te zoeken en we komen langs “Fort Rammekens”, het oudste nog bestaande zeefort van West Europa.
Dan arriveren we in Arnemuiden. Arnemuiden was in de 16e eeuw een bloeiende havenstad. Op de rede van Walcheren, pal voor Arnemuiden, lagen grote zeeschepen waarvan de goederen overgeladen werden op kleinere schepen. Later is de haven verzand en van de welvaart van vroeger is nog maar weinig over. Veel is er afgebroken en Arnemuiden oogt nu als een dorp, waar niet veel te beleven valt. Wij bezoeken er De Historische Scheepswerf. Het is de oudste nog werkende scheepswerf in Zeeland en sinds enkele jaren geopend voor publiek. Hier worden historische schepen onderhouden en gerestaureerd, met name in de winter.
Ook bezoeken wij het Museum van Arnemuiden. We worden rondgeleid door een gids. Het museum verhaalt over het verleden van Arnemuiden. Hoe het vroeger een welvarende stad was. Dat kwam door de visserij en de zoutwinning. Toen de haven verzandde, veranderde de welvarende stad met zijn koopmanshuizen tot een arm vissersdorp. Er was geen geld om de kerk, de stadsmuur of de koopmanshuizen te behouden. Dus die zijn allemaal verdwenen. We blijven in het museum tot sluitingstijd. Onze gids vertelt zo enthousiast, dat hij de tijd vergeten is.
We lopen langs de markt. Op de markt staat het kerkgebouw van de Nederlands Hervormde Gemeente. Het gebouw verving in 1858 de grote kruiskerk. In de toren hangen verschillende klokken. Zo zijn er de beroemde 16e eeuwse luidklokken van Arnemuiden. Ze zijn bekend door de smartlap “Als de klok van Arnemuiden”. In Arnemuiden is het een omstreden lied. Want wanneer de klokken luidden, was er slecht nieuws en kwam de dominee dat ergens in het dorp vertellen. De klokken zijn niet zichtbaar, maar wel hoorbaar. Bovenin de toren hangt een 16e eeuws carillon, dat om het kwartier een liedje speelt. In de toren bevindt zich ook een uniek astronomisch uurwerk uit de 16e eeuw. Het heeft een maanstandbal en een getijdenklok. De getijdenklok gaf vroeger de getijden in Arnemuiden aan en tegenwoordig die van Vlissingen.
Op de markt staat ook nog een beeld dat verwijst naar het uitgestorven beroep van visleurster. Het is een visverkoopster die met twee manden, gedragen door een juk, vis vent. De afgebeelde dame draagt de Arnemuidse streekdracht. Door een aantal oudere dames wordt de klederdracht nog gedragen. Maar het aantal neemt gestaag af.
We verlaten Arnemuiden en fietsen via de rand van Middelburg door naar Vlissingen. We leggen nog eens aan bij Grand Café Raymondo om er uitgebreid te eten. Onze keuze valt op het vispotje, omdat het er zo goed uitziet en zo lekker is.
Donderdag 13 augustus
Na het ontbijt is het tijd om de rugzakken in te pakken en afscheid te nemen. We gaan te voet terug naar Middelburg. We lopen nog een rondje door de stad en drinken koffie op een terrasje. Het weer lijkt te betrekken en we besluiten om eerder naar het station te gaan. We reizen alvast naar Breda en stappen daar nog eens uit. Breda heeft een gezellig centrum met veel terrassen. We denken dat we hier nog eens terugkomen, maar nu is het tijd om naar huis te gaan.