Ameland mei 2014

 

Bed & Breakfast Familie Lublink

Dag 1 : Woensdag 28 mei
We gaan naar Ameland. Met de auto rijden we naar het Noorden van het land, naar Holwerd.
Tot nu toe hebben we altijd geluk gehad met het weer, wanneer we weggaan. Maar vandaag regent het pijpenstelen. En het ziet er niet naar uit dat het snel beter wordt.
In Holwerd parkeren we de auto en pakken onze rugzakken. Terwijl we op de boot wachten, zien we dat we allebei een gemiste oproep hebben. Het blijkt dat de makelaar ons heeft proberen te bellen. Het huis aan De Groene Loper wordt waarschijnlijk al eind juni opgeleverd. Dat is goed nieuws. Vanaf volgende week moeten we dus veel dingen gaan regelen.....

Even later scannen we onze inschepingskaarten en gaan we aan boord. De boot brengt ons naar Nes, Ameland. Aan wal zien we heel veel fietsen staan, klaar voor de verhuur.
Het regent nog steeds en wij nemen de bus naar Hollum. Onderweg zien we al wat van het eiland. In Hollum hebben we een Bed & Breakfast geboekt, bij de familie Lublink. Daar gaan we eerst naar toe.

Onze Bed & Breakfast bevindt zich in de linkerkant van het huis. Beneden is een gemeenschappelijke ruimte. We kunnen er koffie of thee zetten. Hier wordt ’s morgens ook het ontbijt geserveerd. Op de vensterbank staan glazen vazen met schelpen erin. Dat is een leuk idee. Dat kunnen wij thuis ook met onze schelpen doen.
Boven zijn er twee slaapkamers. De andere kamer was eigenlijk ook geboekt voor dit weekend. Maar vanmorgen is die boeking geannuleerd. We hebben het rijk alleen en hoeven de badkamer niet te delen. Dat is altijd prettig.
Nadat we geïnstalleerd zijn, gaan we de omgeving bekijken. We komen langs Koren & Mosterdmolen “De Verwachting”. De molen is te bezichtigen en boven op de molen hebben we een mooi uitzicht. Jammer dat het geen helder weer is.

Even later zien we een richtingaanwijzer die naar een paardenkerkhof verwijst. We besluiten daar ook maar eens rond te kijken. Het blijkt een monument te zijn voor paarden die in zee verdronken zijn.

’s Avonds gaan we eten bij Grill-Bar-Eethuisje “De Griffel”. Het restaurant is gevestigd in het voormalige schoolgebouw, vandaar de naam. Het eten is er heerlijk. En het is op de hoek van de straat waar wij logeren.

Dag 2 : Donderdag 29 mei
We hebben geluk. Het regent niet meer. De zon schijnt volop. Het waait alleen hard. We besluiten daarom vandaag nog geen fietsen te huren, maar een tocht te lopen. We gaan "waddenwandelen".

We komen langs de vuurtoren. Hij stamt uit 1880 en is van gietijzer gebouwd. De vuurtoren is geopend voor publiek. Dus beklimmen we de 236 treden. Op iedere verdieping zijn exposities ingericht. Er zijn veel miniatuur vuurtorens te zien, nagebouwd door een hobbyist. Boven op de vuurtoren kunnen we ver weg kijken.

Onze tocht gaat verder door de natuur. Onderweg zien we dat Ameland goed voorbereid fietsers op pad stuurt. We komen overal fietspompen langs de paden tegen. Dat is nog eens service.
Terug in het dorp, komen we langs “Het Maritiem Centrum Abraham Fock”. Het is een museum. Dat gaan we morgen bekijken.
Vanmiddag nemen we een drankje in het dorp en vanavond gaan we bij “Il Vulcano” eten, een Italiaans restaurant.

Dag 3 : Vrijdag 30 mei
We gaan Ameland op de fiets verkennen. De komende twee dagen hebben we fietsen gehuurd bij Nobel fietsverhuur. We krijgen er een plattegrond van het eiland bij. Dat is wel handig.
Vandaag starten we bij het museum “Maritiem Centrum Ameland”. We krijgen er veel informatie over de historie van zeevarend Ameland. Het museum is ook de thuisbasis van de oude paardenreddingboot. De paarden, die deze boot in zee lanceren, staan er op stal.

Tot het ongeluk in 1979 werd de reddingboot door paarden in zee gelanceerd. Tijdens de storm op 14 augustus 1979 is er onder water een stuk strand weggeslagen. Acht paarden, die nog aan de trailer vastzaten, zijn toen verdronken. Vandaar het paardenkerkhof op het strand. Het ongeluk heeft grote impact gehad. In het museum wordt er veel aandacht aan besteed. Na dit ongeluk wordt de reddingboot niet meer door de paarden in zee getrokken. Nu komt de oude paardenreddingboot nog zo’n 15 keer per jaar in actie. Een waar spektakel.
We vervolgen onze fietstocht. We komen ook in Nes langs de veerboot. En door het dorp Ballum. Een leuk dorp met gezellige terrassen, waar heel wat fietsers aanleggen. Wij ook.
’s Avonds eten we weer bij “de Griffel” in Hollum. Daar hebben we wel heel lekker gegeten.

Dag 4 : zaterdag 31 mei

Vandaag fietsen we de andere kant op. We gaan de Noordkant van het eiland bekijken. We fietsen richting natuurreservaat en komen langs de Meeuwenkolonie. We zien er ongelooflijk veel meeuwen. Ze hebben er nesten in het gras. We zien ze broeden, vechten, vliegen en er ligt veel meeuwenpoep, ook op het fietspad. En wat maken ze een herrie.
We fietsen nog een heel stuk langs de kust. We komen langs de standbeelden van De Dijkwacht en vinden ook nog tijd om schelpen op het strand te zoeken.

We zien ook een schuur. Er ligt opgeslagen wat er zoal op het strand achterblijft / aanspoelt. Later komen we ook weer door de dorpen Buren en Ballum. In Ballum leggen we aan op een terras, voordat we terugkeren naar Hollum.
We leveren de fietsen in en gaan voor de laatste keer bij “de Griffel” eten. Het is al weer onze laatste avond op Ameland. We hebben de indruk dat we het hele eiland wel zo’n beetje gezien hebben. Zo ver zijn de afstanden hier niet.

Dag 5 : Zondag 1 juni
Het is tijd om afscheid te nemen van onze Bed & Breakfast en van Ameland. We pakken de rugzakken en lopen naar de bushalte op de hoek van de straat.

De bus brengt ons naar Nes, waar we op de boot stappen. Onderweg zien we in de zee allemaal kwallen drijven. We bereiken al snel de overkant.
We besluiten met de auto richting Leeuwarden te rijden. In deze stad zijn we nog nooit geweest.
In het centrum drinken we koffie waarna we een rondwandeling door de stad maken. 

We komen op een groot plein waar De Oldehove staat. Het is een scheve, kromme en niet afgemaakte toren. De bouw startte in 1529. Het was de bedoeling dat naast De Oldehove een nieuwe kerk zou verrijzen ter vervanging van de oude Sint Vituskerk. Daar is het nooit van gekomen, want al tijdens de bouw
zakte de toren scheef. Er is nog geprobeerd op de scheve onderbouw loodrecht verder te metselen, maar helaas zonder het gewenste resultaat. De bouw is in 1533 stopgezet en nooit meer hervat. De toren had minstens twee keer zo hoog moeten worden. Bijzondere functies heeft De Oldehove nooit gehad. Toch is de toren één van de belangrijkste symbolen van de stad geworden. Sinds 2010 wordt de toren beheerd door het Historisch Centrum Leeuwarden (HCL). De toren is te bezichtigen en wij krijgen er een stadsplattegrond, waarna we onze wandeling vervolgen.
Aan het einde van de middag zoeken we de auto op en rijden we terug naar huis.